κακοπαθίζω

κακοπαθίζω (Μ)

δυστυχώ, υποφέρω, θλίβομαι, κακοπαθώ*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακοπαθῶ, αναλογικά κατά τα αρχ. σε -ίζω, από τον αόρ. σε -ησα, που συνέπεσε φωνητικά με τον αόρ. σε -ισα].